Szczur śniady (Rattus rattus) jest gatunkiem bardzo szkodliwym z punktu widzenia człowieka. wyrządza duże szkody gospodarcze (niszczy żywność, przegryza instalacje elektryczne i inne, niszczy meble). Ponadto pośredniczy w przenoszeniu ponad 70 chorób, w tym wścieklizny i dżumy.
W północnej Europie liczebność szczura śniadego znacząco się zmniejszyła, ponieważ został wyparty przez większego i bardziej agresywnego szczura wędrownego.
Od szczura wędrownego różni się mniejszą masą ciała i długością. Szczur śniady ma ogon dłuższy niż reszta ciała, podczas gdy u wędrownego ogon jest krótszy. Szczury te różni także tryb życia, jako że szczur śniady jest sprawnym wspinaczem, rzadko kopie nory i niechętnie pływa – przeciwnie niż wędrowny.
Budowa i rozwój
Ciało szczura śniadego ma zazwyczaj barwę od szarej do czarnej, wagę około 300g i długości pomiędzy 150 a 220 mm oraz ponad 180 mm ogon. Szczur śniady ma wypukłe oczy i ostro zakończony pysk oraz duże nieowłosione uszy. Cechuje go całodobowa aktywność oraz umiejętność wspinaczki, przez co można go znaleźć np. na drzewach oraz górnych pietrach budynków. Średnia długość życia gryzonia to 9-12 miesięcy.
Szczur śniady może rozmnażać się przez cały rok, jeżeli pozwalają na to warunki i dostępność pożywienia, najintensywniej latem i jesienią. Samice mają około 6 miotów rocznie i za każdym razem rodzą od 6 do 10 młodych.
Odchody szczura śniadego są niemal dwukrotnie krótsze (6,8–13,8 mm) niż wędrownego (13,4–19,1 mm).
Występowanie
Szczur śniady wywodzi się z Azji Południowej – Półwyspu Indyjskiego; pochodzi z obszaru zachodnich Indii i Pakistanu. Został zawleczony we wszystkie części strefy klimatu umiarkowanego oraz na część strefy tropikalnej. Występują na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy, tam gdzie średnie temperatury mieszczą się od 1,5 °C do 35 °C.
W Polsce jest spotykany głównie w zachodniej części kraju, wzdłuż Odry i w niektórych portach na wybrzeżu Bałtyku, ale jego zasięg nie jest dokładnie znany. Wiadomo, że w ostatnich latach jego liczebność znacznie się zmniejszyła.
Szczury śniade mają ogromne zdolności adaptacyjne i występują w bardzo różnorodnych siedliskach. Zamieszkuje strychy, górne piętra budynków, spichrze, hale targowe, statki oraz piwnice, a nawet kanały w niektórych miastach. W warunkach śródziemnomorskich z powodzeniem buduje gniazda na drzewach, które wyglądem przypominają gniazda wiewiórek.
Szczur śniady prowadzi głównie nocny tryb życia, nadrzewny lub naziemny zależnie od zamieszkiwanego terenu. Często się wspina, używając długiego ogona do utrzymania równowagi. Choć unika pływania, to potrafi przepłynąć dystans 300–750 m, aby skolonizować wyspy.
Pożywienie
Szczur śniady jest wszystkożerny i w ciągu dnia spożywa około 30g pokarmu, którego podstawę stanowią ziarna zbóż i owoce, warzywa, ziemniaki, nasiona, orzechy, jagody, zjada również drobne bezkręgowce. Szczur śniady potrzebuje wodę codziennie i dziennie wypija 30-60 ml.
W odróżnieniu od szczura wędrownego, szczur śniady pobiera małe ilości pożywienia, ale w różnych miejscach. Żerują grupowo, rodzinami składającymi się do 10 osobników.
Zwalczanie
Metody zwalczania możemy podzielić na chemiczne i niechemiczne. Do tych drugich zaliczamy: pułapki żywołowne, lepy czy gilotynki i potrzaski. Można stosować je samodzielnie, aczkolwiek zazwyczaj stanowią one uzupełnienie metod kontroli chemicznej.
W celu efektywnego zwalczania gryzoni należy przeprowadzić szereg rożnego rodzaju działań:
-
wykryć i zlokalizować szkodniki
-
zabezpieczyć oraz uszczelnić budynki
-
pozbawić gryzonie kryjówek
-
zadbać o właściwą higienę i stan sanitarny budynków
-
przeprowadzić zabiegi zwalczania (wyłapywanie i trucie)
Podsumowując ciężko jest pozbyć się szczurów z okolic siedzib ludzkich. Nawet niewielka liczba pozostałych osobników jest bowiem w stanie bardzo szybko odbudować cała populacje.
Zapraszamy do naszego sklepu stacjonarnego oraz na naszą stronę z preparatami do zwalczania szczurów:
