Meszki – jak sobie z nimi radzić

Meszki (Simuliidae) to niewielkie owady, mające kilka mm długości, występują we wszystkich strefach klimatycznych. Znanych jest ok. 1750 gatunków, z czego w Polsce występuje 48 gatunków meszek. Dorosłe owady zasiedlają tereny o dużym nasyceniu wilgocią, w pobliżu zbiorników wodnych. Często występują masowo. Są wyjątkowo szkodliwe i dokuczliwe.

Budowa i rozwój

Postacie dorosłe osiągają 2,5 -5 mm. Mają ciemne, najczęściej czarne ubarwienie, ale mogą tez być brązowe lub żółte, z rożnymi deseniami na tułowiu i jaśniejszymi, poprzecznie prążkowanymi nogami. Ich czułki są zwykle 11-członowe.

Tułów meszek jest masywny, gęsto pokryty włosami. Mają krótkie i szerokie, opalizujące skrzydła daszkowato ułożone w pozycji spoczynkowej,

Samice tego gatunku żywią się krwią człowieka i zwierząt, w czym pomaga im charakterystyczny aparat gębowy, czyli żuwaczki i szczęki. Szczękami rozcinają ludzką skórę, aby dobrać się do krwi bogatej w składniki odżywcze. U niektórych gatunków na nogach znajdują się wyrostki i haczyki, które służą im do utrzymania się na żywicielu podczas pobierania krwi.

Wszystkie stadia preimaginalne meszek występują w wodach bieżących od małych cieków wodnych po duże rzeki. Samica składa 200–500 jaj na zanurzonych roślinach i kamieniach lub bezpośrednio do wody. Wylęgające się po 2–3 tygodniach larwy żyją i przepoczwarczają się w szybko płynących wodach. Larwy meszek są beznogie, robakowatego kształtu zielonoszare, brązowozielone lub ciemne. Przepoczwarczenie następuje po kolejnych 6–8 tygodniach. Dorosłe owady wypływają na powierzchnię w pęcherzyku powietrza i odlatują. W naszych warunkach klimatycznych zimują jaja i larwy, a tylko wyjątkowo poczwarki.

Występowanie

Owady dorosłe najczęściej żyją w zaroślach i gałęziach drzew, w pobliżu wody. Samice w poszukiwaniu żywiciela mogą przelatywać nawet na odległość 20 km. Pomagają im w tym receptory znajdujące się na czułkach oraz członach stopy i organ Lutza. Wylot postaci dorosłych obserwuje się w kwietniu i maju, gdy temperatura wody osiągnie 10 stopni.

Aktywność dobowa meszek jest zróżnicowana i obserwuje się dwa szczyty. Samice są najaktywniejsze wieczorem, przed zachodem słońca, a w mniejszym stopniu rano. Najchętniej atakują w rejonach słabo nasłonecznionych, w temperaturze powietrza 14-24 stopni, średniej wilgotności i słabym wietrze.

Ukąszenia

Ukąszenia meszek bywają bolesne, choć częściej robią to znacznie bardziej „dyskretnie” niż komary. Meszki nie wpuszczają pod skórę jadu, ale ich ślina jest toksyczna – wywołuje świąd, opuchliznę i odczyn alergiczny. Obrzęk – zwłaszcza u alergików – może się utrzymywać wiele dni.

U człowieka „choroba meszkowa” charakteryzuje się opuchlizną pokąsanych miejsc, zaczerwienieniem, bólami głowy, osłabieniem, złym samopoczuciem, podwyższoną temperaturą, nieokreślonymi bólami i odnową procesów reumatycznych. Po ugryzieniu zdarzają się też zakażenia. To efekt rozdrapania rany nie zawsze czystymi rękoma.

Samice przenoszą pasożyty krwi i skóry pomiędzy zwierzętami ciepłokrwistymi. Przyczyniają się do poważnych strat wśród zwierząt dziko żyjących i hodowlanych. Atakują wrażliwe, bardziej „miękkie” części ciała ofiary, tj. podgardle, uszy, szyje, brzuch. Wchodzą w oczy, uszy i do nosa, co powoduje niepokój ofiary, bieganie w kolko i chaotyczną ucieczkę. Zaatakowane przez nie zwierzęta są zaniepokojone, tracą dużą ilość krwi i narażone są na działanie toksycznej śliny. Zapadają na tzw. chorobę meszkowa, która cechuje się spadkiem mleczności, chudnięciem i osłabieniem co w rezultacie może doprowadzić do śmierci zwierzęcia.

Zwalczanie

Na terenach, gdzie meszki są szczególnie uciążliwe i rozprzestrzeniają choroby wśród ludzi lub powodują straty gospodarcze wśród zwierząt, należy je zwalczać, wykorzystując do tego metodę chemiczna (rozpylanie środków owadobójczych) lub biologiczną. Skutecznym środkiem ochrony przed meszkami mogą być repelenty, czyli środki odstraszające owady. Repelenty chemiczne mogą być w formie kremu, olejku czy aerozolu. W mieszkaniach sprawdzą się natomiast wszelkie spirale owadobójcze.

Ochrona przed meszkami:

  • unikanie przebywania na otwartych przestrzeniach w miejscach wylęgu,
  • okrycie ciała,
  • środki chemiczne odstraszające owady,
  • przemywanie miejsc ukąszeń – meszki pozostawiają otwarte ranki, co umożliwia wnikanie zarazków do krwiobiegu.

Zapraszamy do naszego sklepu stacjonarnego oraz na naszą stronę z preparatami na meszki:

Scroll to Top